Live like this

Μετά από έξι χρόνια συνεχούς παρουσίας στα εικαστικά δρώμενα, με σημαντικές εκθέσεις Ελλήνων και ξένων δημιουργών και με μία μόνο έκθεση στα δυο τελευταία χρόνια υποχρεωτικής αποστασιοποίησης και πολιτιστικής στέρησης, ο πολιτιστικός χώρος Μacart άνοιξε ξανά τις πόρτες του στις 16 Απριλίου για το φιλότεχνο κοινό. Αυτή τη φορά με την έκθεση ψηφιακού κολάζ «Live Like This» του Γιάννη Ρουσάκη.
Γνωρίσαμε τον Γιάννη τυχαία, όταν επιστρέφοντας στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια, αναζητούσε συνεργάτες που θα είχαν τη δυνατότητα να μεταφέρουν σε καμβάδες τα ψηφιακά κολάζ που δημιουργούσε.
Ο υπερρεαλιστικός κόσμος του, ένας κόσμος αντιθέσεων καταγεγραμμένος με τεχνική αρτιότητα μέσα από μία φαινομενικά άναρχη γραφιστική προσέγγιση, με εντυπωσίασε. Μεταπολεμικοί ήρωες ενός πολέμου που δεν τελείωσε ποτέ, βρίσκονται άναυδοι και σαστισμένοι απέναντι σε ένα αβέβαιο και απειλητικό μέλλον, περιφερόμενοι ανάμεσα στους σκουπιδότοπους της υπερκατανάλωσης και τις στάχτες υποσχέσεων εγγυημένης ευημερίας, ασφάλειας και ραγδαίας κοινωνικής ανέλιξης.
Ο Γιάννης μέσα από το έργο του δεν επιθυμεί να δώσει κατευθύνσεις για ένα μέλλον γεμάτο πρωτόγνωρες κοινωνικές και υπαρξιακές προκλήσεις. Ακροβατώντας μεταξύ κωμωδίας και τραγωδίας, ενίοτε με ισχυρές δόσεις αυτοσαρκασμού, σχολιάζει στιγμιότυπα από την καθημερινότητα στον 21ο αιώνα. Σ’ έναν κόσμο αυτοαναφορικότητας
και ψηφιακής αυταρέσκειας, γεμάτο αυτοδοξαζόμενες εικονικές περσόνες σε πλήρη άγνοια κινδύνου, ο κυνισμός και η ψυχική απομόνωση κανονικοποιούνται στη μαζική κουλτούρα.
Η ανάγκη για περισσότερη αυτογνωσία, πραγματική επικοινωνία και ενσυναίσθηση γίνεται επιτακτική.
Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο του Νίκου Βατόπουλου στον κατάλογο της έκθεσης «…Η σειρά κολάζ «Live Like This» του Γιάννη Ρουσάκη είναι ένας ύμνος στη φαντασία και στην ομορφιά όσο είναι και ένας κήρυκας αφύπνισης απέναντι στην κενοδοξία και στον κυνισμό. Από τις εικόνες του κρατάω τον συναισθηματικό και αισθητικό τους σύμπαν σαν φυλαχτό. Ο συμβολισμός των εικόνων του επιζεί πέραν του χρόνου της θέασης, είναι μια μετάληψη που όσο ευφραίνει άλλο τόσο ταράζει. Πρόκειται για ένα ευαγγέλιο της εποχής. Μια αλληγορία που ξεδιπλώνεται σαν μια ατέρμονη τοιχογραφία.»
Ο συλλεκτικός κατάλογος τυπώθηκε σε 350 αριθμημένα αντίτυπα και μοιράστηκε δωρεάν στους επισκέπτες της έκθεσης.